Eindelijk thuis?

Alweer twee weken langer in Suriname dan de vorige keer. Wat gaat het toch snel!

Vorige week zaterdag zijn we met een hele groep mensen van het huis naar Overbridge geweest met Lientje en haar broer. Lientje is de vrouw van onze vaste taxichauffeur Anand. Overbridge is een river risort met een kunstmatig aangelegd strand. Hier hadden we met zijn allen een hutje gehuurd om onze hangmat in te hangen en lekker te relaxen. De meesten hadden hun hangmat echter tussen de palmbomen gehangen wat natuurlijk veel mooier is. Hier zijn we de hele middag geweest. Er is niet veel meer te doen dan in je hangmat liggen en af en toe zwemmen, wat natuurlijk absoluut geen straf is. ’s Avonds zijn we met zijn allen uit eten geweest bij de Optimist.

Dinsdag was het dan eindelijk zover… We zijn op de fiets naar stage geweest! Ik had al een paar dagen mijn fiets, maar de banden van de fietsen van Lianne en Anthe waren lek en moesten eerst gemaakt worden.
Het is best een onderneming vind ik. We fietsen aan de verkeerde kant, het is warm en we hebben geen toeter. Geen toeter? Iedereen die hier auto rijdt laat doormiddel van getoeter weten dat hij nou aan de beurt is om over te steken. In het begin was dit heel raar, overal hoorden we kort getoeter. We proberen dus maar door braaf onze hand uit te steken en onze blonde haren te laten wapperen te laten weten dat wij gaan oversteken. Dit heeft tot nu toe geen brokken opgeleverd dus hier gaan we maar mee door.
Als we ’s middags klaar zijn met stage en hebben gefietst zijn we aardig oververhit. We zijn dus op zoek naar een geschikt zwembad waar we kunnen afkoelen en bij kleuren. We hebben nog niet echt een keus gemaakt, maar dit gaat zeker goed komen.

Inmiddels hebben we ook al een aantal salsalessen gehad. Dit doen we twee keer per week. Ik vind het soms nog best ingewikkeld. Al die pasjes (en dan weten we de helft nog niet) en dan ook nog met een partner. De heer moet leiden en de vrouw moet volgen. Ver te zoeken dat feminisme. Ik vind het wel steeds leuker worden. We hebben nou ook één keer de meringue gedaan. Das heel simpel. Gewoon met je heupen schudden op één en twee. En dan rondjes draaien, naar recht, naar links, naar voor, naar achter enz. En als we op 4 mei ons examen halen en door gaan naar de tweede groep moeten we dat heupschudden gaan toevoegen aan de salsa. Dat gaat wat worden…

En toen afgelopen weekend. We vonden het weer tijd voor een tripje en zo geschiede. We zijn met een groep van acht huisgenoten zaterdag om 7.00 uur vertrokken naar Nieuw-Nickerie om daar naar Bigi Pan (Groot Meer) te gaan.
Eindelijk was het zover, ik ging weer naar huis. Naar Groningen. Helaas was het bord Groningen verrot en was het nieuwe bord nog niet klaar. Dus niet met het bord op de foto. Maar Prem, onze huisbaas/gids, heeft beloofd dat we nog een keer met de bus naar Groningen zullen gaan om alsnog op de foto te gaan en eventueel wat te vissen. Na de teleurstelling een klein beetje verwerkt te hebben, hebben we toch nog iets gevonden wat bewijst dat we toch in Groningen zijn geweest. Verder hebben we allerlei foto’s gemaakt van alle monumenten die er ter ere voor van alles staan.
Daarna zijn we door gereden naar Wageningen. Onderweg kwamen we nog langs een vissersdorpje waar men ‘warme vis’ verkoopt. Dit zijn vissen die worden gerookt, waardoor ze een bruine kleur krijgen.
Rondom Wageningen zijn er veel rijstvelden te vinden. In de tijd dat Wageningen nog van Nederland was, is rijst een belangrijk exportproduct voor Suriname geworden. We zijn bij een oude rijstfabriek geweest. Deze wordt niet meer gebruikt. Nadat Nederland Wageningen heeft terug gegeven is het namelijk failliet gegaan.
In Wageningen staat ook een standbeeld van de slavin Alida. Haar standbeeld is opgericht ter ere van de afschaffing van de slavernij. Het standbeeld van Alida vertoont één afgehakte, bebloede borst. Dit zou door haar meesteres gedaan zijn. De borst zou ze aan haar man hebben geserveerd om hem te straffen voor zijn promiscue gedrag.
Prem komt oorspronkelijk uit Nickerie. Hij kent hier dan ook veel mensen. Onderweg hebben we de oud-burgemeester opgehaald, een goede bekende van Prem. Deze had ook een geweer meegenomen om eventueel een kaaiman te schieten zodat we het vlees konden proberen. Na hem opgepikt te hebben zijn we weer verder gereden. We hadden er al een hele rit opzitten, maar waren er nog niet. We hebben ergens een hapje gegeten en zijn vervolgens naar de boten gereden. Hier wachten nog twee mannen op ons. Tijdens het inladen van de boten werden we belaagd door honderden (niet overdreven) muskieten. Het had geregend en bij het water komen dan alle muggen naar boven. Zo snel mogelijk de boot in en varen. Tot we weer bij een dam kwamen. Het bleek dat we hier overheen moesten met de boot om naar het natuur reservaat te kunnen gaan. De boot weer uit, de muskietenplaag weer in. Na veel getrek en gesjor, het water stond erg laag en je zakte tot je knieën in de modder waren beide boten aan de overkant. Door een kanaal zijn we verder gevaren naar Bigi Pan. Stoppen kon eigenlijk niet, er waren te veel muggen. Midden in het meer waren een aantal hutten gebouwd, één ervan werd onze verblijfplaats. Het is erg bijzonder om ergens te zijn en te slapen enkel omringt door water. Na de hangmatten te hebben opgehangen ben ik en een aantal anderen met de bootsmannen mee geweest om wat netten uit te zetten om te vissen. Ik heb toen ook even in het water gestaan. Het water komt tot je kuiten en vervolgens zak je tot je bovenbenen in de modder. Het heeft daar een tijdje terug helemaal droog gestaan, vandaar. De temperatuur van het water was nog warmer dan onze douche! En we kregen een gratis modderbad. Na de netten te hebben uitgezet zijn we weer terug naar onze hut gevaren. De zon was al aan het ondergaan. Een mooi gezicht.
Toen moest er nog gekookt worden. Er was geen gas of elektriciteit aanwezig, dus het was echt terug naar vroeger. Vuurtje stoken, stenen er omheen en pan erop. We hebben eerst wat chick peas gehad gebakken in wat peper en daarna verse bananenchips. Het blijft lekker. Daarna werd er kip klaargemaakt. Eerst in de pan en vervolgens op een rooster boven het vuur, heerlijk! Inmiddels was het al helemaal donker en de eerste borrels waren er ook al in. Bij sommigen waren het trouwens niet de eerste meer en kregen wat praatjes (Prem en de burgemeester). Zolang Prem in de buurt was zou er niets met ‘zijn’ meisjes gebeuren waarop de burgemeester weer zei dat als het Prems meisjes waren het ook zijn meisjes zijn. Het was best lachwekkend om twee oudere mannen zo te zien.
Rond een uur of twaalf zijn Anthe en ik nog weer met de bootsmannen mee geweest de vis wezen halen. Er zat nog best wat in de netten en hebben alles meegenomen. Bij de hut werden de grootste uit de netten gehaald, schoongemaakt en gebakken. Ik heb ook nog wat gehad. Heerlijk! Verser kan niet. Daarna ben ik maar snel mijn hangmat ingedoken.
’s Morgens om zes uur er weer uit. De zonsopgang bekijken. En erachter komen dat die stomme muggen zelfs door je klamboe en hangmat heen prikken!
Na het ontbijt zijn we een rondje wezen varen om wat uitleg te krijgen over het gebied. Eigenlijk kwamen we in een mindere tijd omdat het zolang droog had gestaan. Daardoor was er niet heel veel vis en dus ook niet veel vogels. Normaal komen er ongeveer 120 vogelsoorten voor. We hebben er maar een paar gezien.
Bij terugkomst in de hut nog even uitgerust en daarna alles opgeruimd. We gingen weer. En toen begon het te regenen. Op een droog moment zijn we vertrokken, maar het ging halverwege weer regenen. Tijdens de regen genoten de vissen volop. Ze sprongen letterlijk alle kanten op. Ook onze boot in. Paniek! Ik en nog een paar hebben er een paar uitgegooid.
De eerste kaaiman liet zich zien! En was snel weer vertrokken. De tweede bleef echter heel rustig zitten. De bootsman zette ons stil en omringt door de muggen hebben we gauw wat foto’s genomen. En snel weer varen, om even verder voor een grotere kaaiman te stoppen. Ook hier weer in vol gezelschap wat foto’s van genomen en weer weg. We hebben er geen gevangen of geschoten. Dat moeten we nog maar doen op een andere trip.
Snel de dam weer over en terug naar de bus. Alles inladen en rijden! Er zaten zo veel muggen in de bus. Maar even gestopt bij een chinees om wat verdelger te kopen, dat hielp. Toen begon de lange reis terug naar Paramaribo.
Het was een mooi, bijzonder, jeukend weekend! Op naar de volgende trip om weer verder van dit mooie land te genieten. En o ja, stage te lopen ;)

Liefs

Foto’s te vinden op:
http://picasaweb.google.nl/101469242315365728217/Overbridge#
http://picasaweb.google.nl/101469242315365728217/BigiPan#

Voor de liefhebber:
http://www.youtube.com/watch?v=PwtJeIYhhs0
http://picasaweb.google.nl/101469242315365728217/Geld#