Xin chào
Blijf op de hoogte en volg Justa
03 Februari 2015 | Vietnam, Ðông Hà
Xin chào, hallo
Inmiddels is het bijna drie dagen geleden dat het Cycle4Girls avontuur is begonnen. Of eigenlijk vier dagen geleden al aangezien ik zaterdag al richting Schiphol ben gegaan omdat er slecht weer was voorspeld voor 's nachts.
Om 8.00 uur hebben we ons verzameld op Schiphol. Omdat ik toch al in de buurt was, hoefde ik er niet zo vroeg uit, dat wad dan weer wel een voordeel.
Met onze roze Cycle4Girls shirts aan werden we van alle kanten gefotografeerd. Nadat de fotosessie was afgelopen konden we gaan inchecken en door de douane. Alles en iedereen mocht gelukkig mee.
Eenmaal in het vliegtuig ging bij mij de klok gelijk op Vietnam tijd. Helaas hielp dat, samen met een slaappil, niet om te slapen.
Met een tussenstop in Singapore, waar ik mezelf maar heb getrakteerd op een nek/schouder massage, kwamen we 2 februari rond 12.00 uur (6.00 uur Nederlandse tijd) aan in Hanoi.
Daar stonden onze reisgidsen van Inspired Travel op ons te wachten. Weer een fotoshoot later stapten we in de bus om naar een hotel te gaan zodat we ons even konden opfrissen en omkleden.
Madeleine en ik (Madeleine is mijn reismaatje voor volgende week) zijn nog even een half uurtje door Hanoi gelopen. Wat een drukte! Overal auto's en scooters die toeterend hun weg in het verkeer zoeken. Van de 7 miljoen inwoners van Hanoi hebben zo'n 4 miljoen mensen een scooter!! Oversteken was een heel avontuur, regels kennen ze niet.
Na een half uur weer verzamelen bij het hotel om met z'n allen wat te gaan eten.
Na het avondeten stapten we in de nachttrein. Toen alles en iedereen was ingeladen in de trein hadden de meesten hun lampjes al wel bijna uit. Rond 21.00 uur (15.00 uur Nederlandse tijd) gingen de lampjes dan ook echt uit. Met veel gewoel en gedraai in de voort hobbellende trein, heb ik nog wel een paar uur slapen weten te pakken om wakker te worden tussen de rijstvelden en bergen.
Eenmaal op het station aangekomen gingen we weer met een bus naar een hotel. We konden nog niet naar onze kamers maar hebben er wel lekker ontbeten met brood en Vietnamese soep.
Na het ontbijt konden we de fietsen afstellen. Daarna gingen we met de bus naar het eerste Plan project.
De meisjes en hun ouders stonden ons al op te wachten. Voor de show hadden we de laatste 500 meter gefietst, want ja, het is tenslotte CYCLE for Girls...
De helft van de groep heeft toen hun sponsorkindje ontmoet. Een hectisch gebeuren. Zowel de kinderen als de sponsorouders waren wat overrompeld door alles.
Na de lunch zijn we naar een paar kilometer verderop gefietst. Daar werd een meeting gehouden met Vietnamese vrouwen die een micro krediet hadden. Dit was ook een project opgezet door Plan, maar dit hebben de vrouwen inmiddels zelf opgepakt. Iedereen legt elke bijeenkomst, twee keer per maand, geld in voor verjaardagen/begrafenissen. Ook is er de mogelijkheid om het eigen geld te sparen. Zij kunnen dan geld inleggen en hiervoor krijgen ze stempels omdat ze niet kunnen schrijven. Dit geld word dan een jaar lang bewaard en na een jaar uitgekeerd. Op deze manier konden ze sparen. Als je niet op de bijeenkomst kwam zonder goede reden, mocht je geen bijeenkomsten meer bijwonen. Na het innen van het geld wordt er een 'topic' besproken. Dit kan zijn van handen wassen tot het koken van eten. Dit keer werd er gedemonstreerd door de oudere vrouwen hoe de jongere vrouwen een voedzame maaltijd voor hun kinderen konden koken.
Na veel foto's te hebben gemaakt stapten we weer op de fiets. Dit keer om écht te gaan fietsen! Nou ja, de route was wat ingekort omdat alles wat was uitgelopen.
Op de fiets werden er van alle kanten foto's van ons gemaakt, wij waren net zo zeer een attractie voor hun als zij voor ons.
Na zo'n 35 km te hebben gefietst waren we weer bij het hotel aangekomen.
Daar was onze bagage al naar onze kamers gebracht. Ideaal.
Op onze kamer aangekomen hadden we (Madeleine en ik) het licht aangedaan en begonnen we met uitpakken. Ineens zag ik dat het lampje aan de kant van Madeleine begon te roken... Iemand had er een wc-rol opgezet die was begonnen te branden. Snel geblust maar het stonk wel. Receptie gebeld en de housekeeping kwam langs. Wat frebreze 'en alle geurtjes zijn weg' zou wel helpen. Hier gingen we niet mee akkoord aangezien we dan in de stank van de rook én de lucht'verfrizzer' zouden moeten slapen. Nieuwe kamer dus gekregen. Mooie kamer, dus alles verder naar wens. Snel gedoucht en weer verzamelen voor het avondeten.
Helaas gingen we in het hotel zelf eten met een vast menu. Hopelijk de andere dagen iets meer Vietnamees eten. Gelukkig zijn de anderen het daar ook mee eens.
Morgen gaan we, als het goed is..., 100 km fietsen. Ik ben benieuwd...
Voor nu slaap lekker!!
Xx Justa
Inmiddels is het bijna drie dagen geleden dat het Cycle4Girls avontuur is begonnen. Of eigenlijk vier dagen geleden al aangezien ik zaterdag al richting Schiphol ben gegaan omdat er slecht weer was voorspeld voor 's nachts.
Om 8.00 uur hebben we ons verzameld op Schiphol. Omdat ik toch al in de buurt was, hoefde ik er niet zo vroeg uit, dat wad dan weer wel een voordeel.
Met onze roze Cycle4Girls shirts aan werden we van alle kanten gefotografeerd. Nadat de fotosessie was afgelopen konden we gaan inchecken en door de douane. Alles en iedereen mocht gelukkig mee.
Eenmaal in het vliegtuig ging bij mij de klok gelijk op Vietnam tijd. Helaas hielp dat, samen met een slaappil, niet om te slapen.
Met een tussenstop in Singapore, waar ik mezelf maar heb getrakteerd op een nek/schouder massage, kwamen we 2 februari rond 12.00 uur (6.00 uur Nederlandse tijd) aan in Hanoi.
Daar stonden onze reisgidsen van Inspired Travel op ons te wachten. Weer een fotoshoot later stapten we in de bus om naar een hotel te gaan zodat we ons even konden opfrissen en omkleden.
Madeleine en ik (Madeleine is mijn reismaatje voor volgende week) zijn nog even een half uurtje door Hanoi gelopen. Wat een drukte! Overal auto's en scooters die toeterend hun weg in het verkeer zoeken. Van de 7 miljoen inwoners van Hanoi hebben zo'n 4 miljoen mensen een scooter!! Oversteken was een heel avontuur, regels kennen ze niet.
Na een half uur weer verzamelen bij het hotel om met z'n allen wat te gaan eten.
Na het avondeten stapten we in de nachttrein. Toen alles en iedereen was ingeladen in de trein hadden de meesten hun lampjes al wel bijna uit. Rond 21.00 uur (15.00 uur Nederlandse tijd) gingen de lampjes dan ook echt uit. Met veel gewoel en gedraai in de voort hobbellende trein, heb ik nog wel een paar uur slapen weten te pakken om wakker te worden tussen de rijstvelden en bergen.
Eenmaal op het station aangekomen gingen we weer met een bus naar een hotel. We konden nog niet naar onze kamers maar hebben er wel lekker ontbeten met brood en Vietnamese soep.
Na het ontbijt konden we de fietsen afstellen. Daarna gingen we met de bus naar het eerste Plan project.
De meisjes en hun ouders stonden ons al op te wachten. Voor de show hadden we de laatste 500 meter gefietst, want ja, het is tenslotte CYCLE for Girls...
De helft van de groep heeft toen hun sponsorkindje ontmoet. Een hectisch gebeuren. Zowel de kinderen als de sponsorouders waren wat overrompeld door alles.
Na de lunch zijn we naar een paar kilometer verderop gefietst. Daar werd een meeting gehouden met Vietnamese vrouwen die een micro krediet hadden. Dit was ook een project opgezet door Plan, maar dit hebben de vrouwen inmiddels zelf opgepakt. Iedereen legt elke bijeenkomst, twee keer per maand, geld in voor verjaardagen/begrafenissen. Ook is er de mogelijkheid om het eigen geld te sparen. Zij kunnen dan geld inleggen en hiervoor krijgen ze stempels omdat ze niet kunnen schrijven. Dit geld word dan een jaar lang bewaard en na een jaar uitgekeerd. Op deze manier konden ze sparen. Als je niet op de bijeenkomst kwam zonder goede reden, mocht je geen bijeenkomsten meer bijwonen. Na het innen van het geld wordt er een 'topic' besproken. Dit kan zijn van handen wassen tot het koken van eten. Dit keer werd er gedemonstreerd door de oudere vrouwen hoe de jongere vrouwen een voedzame maaltijd voor hun kinderen konden koken.
Na veel foto's te hebben gemaakt stapten we weer op de fiets. Dit keer om écht te gaan fietsen! Nou ja, de route was wat ingekort omdat alles wat was uitgelopen.
Op de fiets werden er van alle kanten foto's van ons gemaakt, wij waren net zo zeer een attractie voor hun als zij voor ons.
Na zo'n 35 km te hebben gefietst waren we weer bij het hotel aangekomen.
Daar was onze bagage al naar onze kamers gebracht. Ideaal.
Op onze kamer aangekomen hadden we (Madeleine en ik) het licht aangedaan en begonnen we met uitpakken. Ineens zag ik dat het lampje aan de kant van Madeleine begon te roken... Iemand had er een wc-rol opgezet die was begonnen te branden. Snel geblust maar het stonk wel. Receptie gebeld en de housekeeping kwam langs. Wat frebreze 'en alle geurtjes zijn weg' zou wel helpen. Hier gingen we niet mee akkoord aangezien we dan in de stank van de rook én de lucht'verfrizzer' zouden moeten slapen. Nieuwe kamer dus gekregen. Mooie kamer, dus alles verder naar wens. Snel gedoucht en weer verzamelen voor het avondeten.
Helaas gingen we in het hotel zelf eten met een vast menu. Hopelijk de andere dagen iets meer Vietnamees eten. Gelukkig zijn de anderen het daar ook mee eens.
Morgen gaan we, als het goed is..., 100 km fietsen. Ik ben benieuwd...
Voor nu slaap lekker!!
Xx Justa
-
03 Februari 2015 - 18:48
Judith:
Wat een avontuur justa! Goed om te horen dat je goed bent aangekomen! Geniet van alles dat je meemaakt! En wij lezen met plezier weer je verhalen!
Xx -
03 Februari 2015 - 20:20
Jo:
Leuk om je verslag te lezen
Zet je beste beentje voor en geniet!
Liefs van Jo.
Ps. Gefeliciteerd tante Justa!!!!!!
-
03 Februari 2015 - 20:22
Marga Rouwhorst:
Fijn dat jullie goed aangekomen zijn. De eerste kilometers zitten erop. Dank voor je mooie verhaal. Volhouden maar. En genieten.... -
03 Februari 2015 - 20:33
Seraya:
Jussie!
Leuk om (weer) over Vietnam te horen. Heel herkenbaar weer. Geniet ervan. Wees voor voorzichig. Liefs -
03 Februari 2015 - 21:12
Hans Hornstra:
Lieve Jus,
Mooi verhaal. Prachtig over de hectiek van de stad te lezen. En nu fietsen!
Geniet en pas goed op jezelf.
Liefs, pa -
03 Februari 2015 - 21:17
Jan Mostert:
Hallo Justa,
Heb je verslag gelezen, lijkt mij een geweldige beleving.
vriendelijke groet uit Ijhorst
Jan en Danïelle -
04 Februari 2015 - 17:40
Astrid:
Leuk om te lezen! Zet hem op en geniet ze!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
