Trip naar Galibi, verjaardag en eerste stagedag
Door: Justa
Blijf op de hoogte en volg Justa
07 April 2010 | Suriname, Paramaribo
Dankie alamala! Bedankt allemaal voor al jullie lieve berichtjes, mailtjes, sms’jes en krabbels voor mijn verjaardag!
Ik heb van al mijn huisgenootjes een hele leuke portemonnee gekregen en een handdoek met de Surinaamse vlag. Echt heel leuk!
’s Avonds zijn we met 15 mensen uit eten geweest bij Zus & Zo. Een tentje waar ik waarschijnlijk nog wel vaker ga komen i.v.m. de cocktails en het lekkere eten..
Helaas was het niet alleen mijn feestdag maar bleek het ook nog een Tweede Paasdag te zijn zodat alle winkels dicht waren. Ik heb daarom geen Surinaams gebak gehad op mijn verjaardag :(. Maar dit heb ik dinsdag goed gemaakt door alsnog wat lekkers op te halen bij de bakker, bojo en jalebee. Ik heb het de anderen ook laten proeven. De bojo vond men wel lekker maar de jalebee was voor de meesten toch wat te zoet. Geeft niet, meer voor mij…
Maar voor dat ik jarig was heb ik nog een heel weekend achter de rug gehad. We zijn met elf mensen (vier van hier en nog zeven van een ander studentenhuis) naar Galibi geweest. Dit ligt aan de oostkust van Suriname.
Om hier te komen zijn we zaterdagochtend om zes uur vertrokken. Ik dacht nog even dat ik bij zou kunnen slapen in de bus, maar bijna gelijk toen we Paramaribo uit waren had men niet meer gehoord van bulldozers die de wegen egaal walsen denk ik want het hele asfalt zat vol hobbels en bobbels zodat je regelmatig echt de lucht in vloog.
Na ongeveer anderhalf uur hadden we even een pauze om op adem te komen. Dit was ook echt nodig! Daarna gingen we al hobbelend weer verder naar Albina, de plek waar we over zouden stappen in bootjes. Daar door elkaar geschud te zijn aangekomen zijn we in een bootje gestapt en hebben we een korte stop gemaakt in Frans Guyana. Hier hebben we even rond gelopen en zijn we naar een gevangenis en op de markt geweest. Na anderhalf uur zouden we weer opgehaald worden om verder te varen naar Galibi. Tijdens het wachten was er een man zijn auto aan het wassen bij de plek waar je boten in het water kan laten. Goedkoop auto wassen dus. Daarna was hij nog even ‘au naturel’, zoals hij zelf zei, gaan zwemmen. Verder was het uitzicht ook erg goed ;)
Toen we met de boot naar Galibi gingen, waren we gelukkig al gewaarschuwd… Je zou nat worden, dus ben ik niet aan de zijkant gaan zitten. De twee die wel aan de achterkant aan de zijkant zaten waren helemaal nat. Maar omdat we toch in Suriname zijn, was het gauw weer droog. Na anderhalf uur varen waren we dan op Galibi aangekomen en konden we ons gaan installeren en onze hangmatten gaan ophangen voor de nacht! Ik heb in een hangmat geslapen! Toen alles was opgehangen had Prem (onze stagebemiddelaar en huisbaas), die de trip had georganiseerd een bananen/casave soep voor ons gemaakt. Dit smaakte prima. Wat wij bananen noemen, noemen de Surinamers wat anders. Voor Surinamers zijn bananen de groene en bruine bakbananen. De soep was van de groene bakbanaan gemaakt.
Na de soep zijn we even wezen gaan zwemmen op het strand! Ja, hier is het wel. Al was er geen blauwe zee, het water was wel er lekker. Toen we uitgezwommen zijn, zijn we met een gids naar de plaatselijke dierentuin geweest.
Daar ben ik tot over mijn oren verliefd geworden… En wel op een viertal hele schattige aapjes! Het waren ontzettende deugnieten, maar echt super lief! Als je, je arm uitstak kwamen ze op je schouder (of hoofd) zitten. Er was ook nog een vrij jong aapje bij die ontzettend speels en ondeugend was. Hier kon je zelfs mee overgooien. Dan bleef hij met z’n staart aan je hangen! We werden echter wel gewaarschuwd voor zakkenrollers. Ze zijn namelijk dol op het controleren van je broekzakken, die aapjes.
Er was nog een aapje, maar die zat nog vast in een kooitje. Dit omdat hij een paar weken eerder had geprobeerd de Suriname rivier over te zwemmen richting Frans Guyana. Hij is halverwege door een paar vissers op gepikt en naar de dierentuin gebracht. Om het beestje een beetje tam te maken en te laten wennen zit het dus nog in een kooitje. Over een paar weken maar hij ook los door het park huppelen en slingeren.
Maar naast allemaal leuke apen was er ook een anaconda (op het bord wat vooraan stond, stond dat er twee anaconda’s waren, bij latere navraag bleek er één net ontsnapt te zijn…). En voor de liefhebber kon je ook met de anaconda, dit is een wurgslang, op de foto. Met de anaconda rond je nek… Nou vooruit dacht ik maar, dit is mijn kans. Dus ik dat ding om mijn nek en nou houd ik er niet heel erg van als er iets vrij strak om mijn nek zit, maar op een gegeven moment vond ik dat het wel steeds strakker begon te zitten. Ik dus een beetje in paniek roepen dat die slang nou wel weer weg gehaald mag worden. Zo geschiede, dus ik weer helemaal blij. Maar Lianne, wiens grote angst toch echt slangen zijn, had vlak daarvoor besloten dat ze het maar gewoon moest proberen, werd niet echt aangemoedigd door mijn ervaring. Toch gedaan en dat ging goed. Tot de slang weer van haar nek was, toen brak de spanning toch echt bij haar.
Na het alle drie te hebben overleefd zijn we nog even wezen kijken bij een kaaiman en wat moerasschildpadden. Ook hebben we nog een paar andere schildpadden mogen vasthouden. Wat zijn die zwaar voor zijn klein ding!
We hebben daarna nog even met de aapjes te hebben gespeeld en zijn toen weer richting onze accommodatie gegaan. Hier stond inmiddels het eten klaar. Heerlijke rijst met vis, pompoen, cassave en aubergine.
En eindelijk was het dan zover! We gingen in de boot naar een stukje verder op om naar de echte grote schildpadden te gaan kijken. Trouwens, wie wel eens in Disneyland Parijs is geweest en de achtbaan kent die helemaal in het donker is, kan zich wat voorstellen bij de boottocht. Je ziet nauwelijks iets, gaat alle kanten op en af en toe krijg je en plens water in je gezicht.
’s Avonds komen de schildpaden namelijk naar het strand toe om eieren te leggen. Toen we aankwamen stond al een groep om een schildpad heen, deze bleek al bijna klaar te zijn en terug te gaan naar de zee. Wachten dus op een andere schildpad die het die avond tijd vond om eieren te leggen. Na ongeveer een uur (denk ik) was het dan eindelijk zover, er was weer een schildpad het land opgekomen om te leggen. Eerst graven ze een groot gat waar ze in kunnen en daarna nog een kleiner gat waar de eieren in kunnen. Op het moment dat ze echt gaan leggen, raken ze in een soort trans. Dan kan je naar ze toe om te kijken. Je mag echter geen foto’s maken met flits, dit zou ze kunnen afschrikken. Met een zaklamp werd hun achterwerk (foei!) beschenen en konden we zien hoe ze eieren legden. Wat veel! Daarna graven ze het gat weer dicht en gaan weer naar zee. Dit alles duurt zo’n twee uur. Erg indrukwekkend!
Weer terug op onze slaapplek aangekomen hebben we nog wat gedronken en zijn we onze hangmat ingedoken. Een hangmat ligt echt super lekker. Helaas heb ik die nacht niet heel goed geslapen omdat ik het koud! had. En dat terwijl ik al een lange broek, sokken, shirt en trui aan had. Toen nog maar mijn handdoek erbij gepakt wat een tijdje hielp. Volgende keer neem ik nog wat meer mee om te slapen.
Zondag hebben we na het ontbijt nog een rondje door het dorp gelopen. We zijn langs de kerk gekomen en hebben de basisschool van daar bekeken. Daarna zijn we mijn nieuwe vriendjes nog even wezen opzoeken. Ze blijven leuk! En ze vonden mij ook leuk! Één kroop achterin mijn shirtje en kroop door naar beneden om mijn broekzakken te gaan onderzoeken. Ondertussen ging een ander er met mijn zonnebril vandoor en klom een derde via mijn been omhoog. Ook hebben ze het voor elkaar weten te krijgen om er met mijn kleine oorbelletje vandoor te gaan. Gelukkig had het aapje het in zijn hangmat verstopt en heb ik hem weer terug. Na afscheid te hebben genomen van mijn vriendjes (die ik ook mee mocht nemen van ze, waarop ik zei dat het misschien toch niet zo verstandig was) was het hoog nodig om een duik te nemen. Ze zijn namelijk heel lief, die aapjes, maar hebben wel vieze handen en voeten. Ik was helemaal zwart.
De duik was verfrissend en na de lunch hebben we alles ingepakt en zijn we weer terug gevaren naar onze busjes. Alles ging redelijk voorspoedig totdat het tweede busje iets te hard over een drempel reed (ja, die stoppen ze er ook nog bij. Alsof er niet genoeg hobbels waren) die ook wij maar op het laatste moment zagen en er iets begon te schuren. Iemand eronder kijken en heeft één of andere kap weggehaald. Het schuurde niet meer dus reden we verder. Tot het weer mis ging. Die kap bleek namelijk het koppelingsblok tegen te houden. Die lag dus nu op de grond… iedereen uitstappen, deel van de bagage achterlaten en we kregen nog zeven nieuwe passagiers. En dat in een busje waar er zeven ik kunnen. Toen zaten we met z’n twaalven in de bus, nou ja zaten, ik en nog een meisje gingen er maar bij liggen omdat die wat handiger was qua ruimte, maar erg comfortabel was het niet. Uiteindelijk zijn we heelhuids thuisgekomen en werden onze gidsen en bagage met een andere auto opgehaald.
En natuurlijk doen we niet alleen leuke dingen en vakantie vieren. Woensdag begon het dan echt. Dinsdag hadden we al een rondleiding gehad door het ziekenhuis maar nou moesten we echt aan het ‘werk’. Om kwart voor zeven stonden Anthe en ik op de afdeling. Wij zijn allebei op de afdeling Mannen Intern geplaatst. Maar wegens renovatie liggen er nu ook vrouwen. Lianne zit op de Gynaecologie.
De dienst werd eerst overgedragen. Daarna konden we beginnen. Ik ging dus maar de nachtkastjes poetsen. De meesten waren namelijk al door de nachtdienst gewassen (gebaad zoals ze dat hier noemen) of konden het zelfstandig. Nadat alles schoon was zijn we maar ergens gaan zitten om de statussen door te lezen. Na ook dit gedaan te hebben zijn we op zoek gegaan naar ander leesvoer, want veel anders was er niet te doen. Om half elf mochten we met pauze. Toen we beneden liepen werden we echter door Zuster Margareth ‘aangehouden’ of we niet een klinische les wouden bijwonen. Vooruit dan maar. Dit duurde een half uurtje. Daarna hebben we nog even met ons drieën beneden gezeten en zijn na een tijdje maar weer naar boven gegaan. Benieuwd naar wat we nou konden doen. Nog niet veel dus, maar al wel meer. Ik heb nog wat mensen op de po gezet, ben na de linnenkamer geweest en heb iemand aan de vernevelaar gezet. Na daar mee klaar te zijn weer een tijdje niet zo heel veel gedaan en toen was het eindelijk drie uur. Hopelijk wordt het naarmate de tijd verstrijkt wat interessanter, maar dit was, volgens een andere stagiair die er al wat langer op de afdeling is, een drukke dag… Ik ben benieuwd. Iedereen wordt hier trouwens aangesproken met Zuster. Of zoals Hoofdzuster Minerva zegt: schatje…
Morgen weer een nieuwe dag en weer nieuwe kansen. En vrijdag weer heerlijk vrij. Dat is onze vaste ‘studiedag’. Die gaan we lekker doorbrengen door middel van een Hamam behandeling, shoppen en ’s avonds salsales.
Wat is Suriname toch leuk! ;)
Er zijn ook weer foto’s van onze trip te vinden op:
http://picasaweb.google.nl/101469242315365728217/Galibi#
Bigi brassa
Ik heb van al mijn huisgenootjes een hele leuke portemonnee gekregen en een handdoek met de Surinaamse vlag. Echt heel leuk!
’s Avonds zijn we met 15 mensen uit eten geweest bij Zus & Zo. Een tentje waar ik waarschijnlijk nog wel vaker ga komen i.v.m. de cocktails en het lekkere eten..
Helaas was het niet alleen mijn feestdag maar bleek het ook nog een Tweede Paasdag te zijn zodat alle winkels dicht waren. Ik heb daarom geen Surinaams gebak gehad op mijn verjaardag :(. Maar dit heb ik dinsdag goed gemaakt door alsnog wat lekkers op te halen bij de bakker, bojo en jalebee. Ik heb het de anderen ook laten proeven. De bojo vond men wel lekker maar de jalebee was voor de meesten toch wat te zoet. Geeft niet, meer voor mij…
Maar voor dat ik jarig was heb ik nog een heel weekend achter de rug gehad. We zijn met elf mensen (vier van hier en nog zeven van een ander studentenhuis) naar Galibi geweest. Dit ligt aan de oostkust van Suriname.
Om hier te komen zijn we zaterdagochtend om zes uur vertrokken. Ik dacht nog even dat ik bij zou kunnen slapen in de bus, maar bijna gelijk toen we Paramaribo uit waren had men niet meer gehoord van bulldozers die de wegen egaal walsen denk ik want het hele asfalt zat vol hobbels en bobbels zodat je regelmatig echt de lucht in vloog.
Na ongeveer anderhalf uur hadden we even een pauze om op adem te komen. Dit was ook echt nodig! Daarna gingen we al hobbelend weer verder naar Albina, de plek waar we over zouden stappen in bootjes. Daar door elkaar geschud te zijn aangekomen zijn we in een bootje gestapt en hebben we een korte stop gemaakt in Frans Guyana. Hier hebben we even rond gelopen en zijn we naar een gevangenis en op de markt geweest. Na anderhalf uur zouden we weer opgehaald worden om verder te varen naar Galibi. Tijdens het wachten was er een man zijn auto aan het wassen bij de plek waar je boten in het water kan laten. Goedkoop auto wassen dus. Daarna was hij nog even ‘au naturel’, zoals hij zelf zei, gaan zwemmen. Verder was het uitzicht ook erg goed ;)
Toen we met de boot naar Galibi gingen, waren we gelukkig al gewaarschuwd… Je zou nat worden, dus ben ik niet aan de zijkant gaan zitten. De twee die wel aan de achterkant aan de zijkant zaten waren helemaal nat. Maar omdat we toch in Suriname zijn, was het gauw weer droog. Na anderhalf uur varen waren we dan op Galibi aangekomen en konden we ons gaan installeren en onze hangmatten gaan ophangen voor de nacht! Ik heb in een hangmat geslapen! Toen alles was opgehangen had Prem (onze stagebemiddelaar en huisbaas), die de trip had georganiseerd een bananen/casave soep voor ons gemaakt. Dit smaakte prima. Wat wij bananen noemen, noemen de Surinamers wat anders. Voor Surinamers zijn bananen de groene en bruine bakbananen. De soep was van de groene bakbanaan gemaakt.
Na de soep zijn we even wezen gaan zwemmen op het strand! Ja, hier is het wel. Al was er geen blauwe zee, het water was wel er lekker. Toen we uitgezwommen zijn, zijn we met een gids naar de plaatselijke dierentuin geweest.
Daar ben ik tot over mijn oren verliefd geworden… En wel op een viertal hele schattige aapjes! Het waren ontzettende deugnieten, maar echt super lief! Als je, je arm uitstak kwamen ze op je schouder (of hoofd) zitten. Er was ook nog een vrij jong aapje bij die ontzettend speels en ondeugend was. Hier kon je zelfs mee overgooien. Dan bleef hij met z’n staart aan je hangen! We werden echter wel gewaarschuwd voor zakkenrollers. Ze zijn namelijk dol op het controleren van je broekzakken, die aapjes.
Er was nog een aapje, maar die zat nog vast in een kooitje. Dit omdat hij een paar weken eerder had geprobeerd de Suriname rivier over te zwemmen richting Frans Guyana. Hij is halverwege door een paar vissers op gepikt en naar de dierentuin gebracht. Om het beestje een beetje tam te maken en te laten wennen zit het dus nog in een kooitje. Over een paar weken maar hij ook los door het park huppelen en slingeren.
Maar naast allemaal leuke apen was er ook een anaconda (op het bord wat vooraan stond, stond dat er twee anaconda’s waren, bij latere navraag bleek er één net ontsnapt te zijn…). En voor de liefhebber kon je ook met de anaconda, dit is een wurgslang, op de foto. Met de anaconda rond je nek… Nou vooruit dacht ik maar, dit is mijn kans. Dus ik dat ding om mijn nek en nou houd ik er niet heel erg van als er iets vrij strak om mijn nek zit, maar op een gegeven moment vond ik dat het wel steeds strakker begon te zitten. Ik dus een beetje in paniek roepen dat die slang nou wel weer weg gehaald mag worden. Zo geschiede, dus ik weer helemaal blij. Maar Lianne, wiens grote angst toch echt slangen zijn, had vlak daarvoor besloten dat ze het maar gewoon moest proberen, werd niet echt aangemoedigd door mijn ervaring. Toch gedaan en dat ging goed. Tot de slang weer van haar nek was, toen brak de spanning toch echt bij haar.
Na het alle drie te hebben overleefd zijn we nog even wezen kijken bij een kaaiman en wat moerasschildpadden. Ook hebben we nog een paar andere schildpadden mogen vasthouden. Wat zijn die zwaar voor zijn klein ding!
We hebben daarna nog even met de aapjes te hebben gespeeld en zijn toen weer richting onze accommodatie gegaan. Hier stond inmiddels het eten klaar. Heerlijke rijst met vis, pompoen, cassave en aubergine.
En eindelijk was het dan zover! We gingen in de boot naar een stukje verder op om naar de echte grote schildpadden te gaan kijken. Trouwens, wie wel eens in Disneyland Parijs is geweest en de achtbaan kent die helemaal in het donker is, kan zich wat voorstellen bij de boottocht. Je ziet nauwelijks iets, gaat alle kanten op en af en toe krijg je en plens water in je gezicht.
’s Avonds komen de schildpaden namelijk naar het strand toe om eieren te leggen. Toen we aankwamen stond al een groep om een schildpad heen, deze bleek al bijna klaar te zijn en terug te gaan naar de zee. Wachten dus op een andere schildpad die het die avond tijd vond om eieren te leggen. Na ongeveer een uur (denk ik) was het dan eindelijk zover, er was weer een schildpad het land opgekomen om te leggen. Eerst graven ze een groot gat waar ze in kunnen en daarna nog een kleiner gat waar de eieren in kunnen. Op het moment dat ze echt gaan leggen, raken ze in een soort trans. Dan kan je naar ze toe om te kijken. Je mag echter geen foto’s maken met flits, dit zou ze kunnen afschrikken. Met een zaklamp werd hun achterwerk (foei!) beschenen en konden we zien hoe ze eieren legden. Wat veel! Daarna graven ze het gat weer dicht en gaan weer naar zee. Dit alles duurt zo’n twee uur. Erg indrukwekkend!
Weer terug op onze slaapplek aangekomen hebben we nog wat gedronken en zijn we onze hangmat ingedoken. Een hangmat ligt echt super lekker. Helaas heb ik die nacht niet heel goed geslapen omdat ik het koud! had. En dat terwijl ik al een lange broek, sokken, shirt en trui aan had. Toen nog maar mijn handdoek erbij gepakt wat een tijdje hielp. Volgende keer neem ik nog wat meer mee om te slapen.
Zondag hebben we na het ontbijt nog een rondje door het dorp gelopen. We zijn langs de kerk gekomen en hebben de basisschool van daar bekeken. Daarna zijn we mijn nieuwe vriendjes nog even wezen opzoeken. Ze blijven leuk! En ze vonden mij ook leuk! Één kroop achterin mijn shirtje en kroop door naar beneden om mijn broekzakken te gaan onderzoeken. Ondertussen ging een ander er met mijn zonnebril vandoor en klom een derde via mijn been omhoog. Ook hebben ze het voor elkaar weten te krijgen om er met mijn kleine oorbelletje vandoor te gaan. Gelukkig had het aapje het in zijn hangmat verstopt en heb ik hem weer terug. Na afscheid te hebben genomen van mijn vriendjes (die ik ook mee mocht nemen van ze, waarop ik zei dat het misschien toch niet zo verstandig was) was het hoog nodig om een duik te nemen. Ze zijn namelijk heel lief, die aapjes, maar hebben wel vieze handen en voeten. Ik was helemaal zwart.
De duik was verfrissend en na de lunch hebben we alles ingepakt en zijn we weer terug gevaren naar onze busjes. Alles ging redelijk voorspoedig totdat het tweede busje iets te hard over een drempel reed (ja, die stoppen ze er ook nog bij. Alsof er niet genoeg hobbels waren) die ook wij maar op het laatste moment zagen en er iets begon te schuren. Iemand eronder kijken en heeft één of andere kap weggehaald. Het schuurde niet meer dus reden we verder. Tot het weer mis ging. Die kap bleek namelijk het koppelingsblok tegen te houden. Die lag dus nu op de grond… iedereen uitstappen, deel van de bagage achterlaten en we kregen nog zeven nieuwe passagiers. En dat in een busje waar er zeven ik kunnen. Toen zaten we met z’n twaalven in de bus, nou ja zaten, ik en nog een meisje gingen er maar bij liggen omdat die wat handiger was qua ruimte, maar erg comfortabel was het niet. Uiteindelijk zijn we heelhuids thuisgekomen en werden onze gidsen en bagage met een andere auto opgehaald.
En natuurlijk doen we niet alleen leuke dingen en vakantie vieren. Woensdag begon het dan echt. Dinsdag hadden we al een rondleiding gehad door het ziekenhuis maar nou moesten we echt aan het ‘werk’. Om kwart voor zeven stonden Anthe en ik op de afdeling. Wij zijn allebei op de afdeling Mannen Intern geplaatst. Maar wegens renovatie liggen er nu ook vrouwen. Lianne zit op de Gynaecologie.
De dienst werd eerst overgedragen. Daarna konden we beginnen. Ik ging dus maar de nachtkastjes poetsen. De meesten waren namelijk al door de nachtdienst gewassen (gebaad zoals ze dat hier noemen) of konden het zelfstandig. Nadat alles schoon was zijn we maar ergens gaan zitten om de statussen door te lezen. Na ook dit gedaan te hebben zijn we op zoek gegaan naar ander leesvoer, want veel anders was er niet te doen. Om half elf mochten we met pauze. Toen we beneden liepen werden we echter door Zuster Margareth ‘aangehouden’ of we niet een klinische les wouden bijwonen. Vooruit dan maar. Dit duurde een half uurtje. Daarna hebben we nog even met ons drieën beneden gezeten en zijn na een tijdje maar weer naar boven gegaan. Benieuwd naar wat we nou konden doen. Nog niet veel dus, maar al wel meer. Ik heb nog wat mensen op de po gezet, ben na de linnenkamer geweest en heb iemand aan de vernevelaar gezet. Na daar mee klaar te zijn weer een tijdje niet zo heel veel gedaan en toen was het eindelijk drie uur. Hopelijk wordt het naarmate de tijd verstrijkt wat interessanter, maar dit was, volgens een andere stagiair die er al wat langer op de afdeling is, een drukke dag… Ik ben benieuwd. Iedereen wordt hier trouwens aangesproken met Zuster. Of zoals Hoofdzuster Minerva zegt: schatje…
Morgen weer een nieuwe dag en weer nieuwe kansen. En vrijdag weer heerlijk vrij. Dat is onze vaste ‘studiedag’. Die gaan we lekker doorbrengen door middel van een Hamam behandeling, shoppen en ’s avonds salsales.
Wat is Suriname toch leuk! ;)
Er zijn ook weer foto’s van onze trip te vinden op:
http://picasaweb.google.nl/101469242315365728217/Galibi#
Bigi brassa
-
08 April 2010 - 06:36
Sheila:
Ja Justa!...nu ben ik de eerste...hihihi
Wat een gelukskind ben jij!!!!
Geniet ervan hoor, dan laat je ons meegenieten..
Zelfs van je foto's...
Ik vind die slang maar niets...wat een lef hebben jullie..
Ik kijk uit naar je next story in Surinam...
Dikke kus! -
08 April 2010 - 10:32
Gies:
Jus, nog gefeliciteerd met je verjaardag. Sorry totaal vergeten.
Gelukkig hebben we bij jouw afscheid nog overheerlijke brownies van je gekregen. We missen al dat lekkers wel bij de wedstrijden.
Wij gaan zaterdag ons best doen om veilig te blijven staan, kun jij gewoon onbezorgd verder genieten :)
Xx Gies -
08 April 2010 - 14:09
Seraya:
Hallo daar!!
Goed verhaal!! Toffe avonturen!
Geniet ervan en werk niet te hard... het is er warm he;p!
Ciao, knuf Seraya -
08 April 2010 - 14:13
Ida:
Hey Jus,
Leuk om je verhalen te lezen en AL die foto's te bekijken. Wat heb je al een boel gedaan zeg! De aapjes zien er inderdaad schattig uit. Die slang vindt ik wel wat minder....BRRR
Mo syi!
Groetjes Ida
-
08 April 2010 - 16:30
Gea:
Geweldig!Wat een tijd heb je daar zeg!Zulke mooie foto's en zovéél.. We denken an je Liefs -
08 April 2010 - 17:05
Batje:
Hoi Justa,
Nog van harte gefeliciteerd, wat stom van mij om dat te vergeten.
Wat zie je en beleef je een leuke dingen.Ook vreselijk hard werken moet je, lees ik. Geniet van deze tijd. groetjes Batje -
09 April 2010 - 08:53
Sheila:
Hoi Justa,
Als je in de Watermolenstraat loopt, loop dan ff bij bij mijn oom "Apotheek Jamaludin" naar binnen...Altijd handig als Apotheker...hihihi
Met de hartelijke groeten van ons..
-
09 April 2010 - 10:58
Henk En Wiep Vleems:
Hoi Justa
Nog Van Harte Gefeliciteerd met je verjaardag en een prettige tijd in Suriname. -
09 April 2010 - 11:49
Zus:
haaaaaaaaaaaaaaaaaaiiiiiii!!!!!!!!!!!!
dat wou ik even kwijt..
ben nog steeds jaloers!
xxx -
09 April 2010 - 17:22
Judith:
wederom genoten van je verhaal! Je maakt veel mee en al die beesten... waauw. Veel plezier nog en hopen dat je stage wat drukker gaat worden... Liefs! -
09 April 2010 - 17:22
Judith:
wederom genoten van je verhaal! Je maakt veel mee en al die beesten... waauw. Veel plezier nog en hopen dat je stage wat drukker gaat worden... Liefs! -
11 April 2010 - 05:21
Rick:
hoi ik woon in suriname en ja zou graag een babbeltje met jullie willen
mail me maar op hellraiser1977@hotmail
en dan gaan we verder -
24 April 2010 - 17:49
Rinkje:
leuk verslag en zeer benieuwd hoe je stage verloopt. geen last van jeuk door een of ander beestje? geniet van de dingen daar.
Groeten uit Gees
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
