Oranjekoorts in Suriname
Door: Justa
Blijf op de hoogte en volg Justa
10 Juli 2010 | Suriname, Paramaribo
Vooruit dan maar, nog een verhaaltje. Deze zal wat korter zijn dan de rest, maar ik heb dan ook geen nieuwe trips meer gemaakt.
Zoals iedereen bekend: Oranje staat in de finale! En dat wordt ook volop gevierd hier in Paramaribo!
Het feest barste los nadat het eindsignaal tegen Uruguay gegeven was. Iedereen, nou ja, bijna iedereen, was door het dolle heen bij ’t Vat. Iedereen maakte foto’s en filmpjes van iedereen. Met een groepje Surinaamse vrienden van Saskia stonden we het uitgebreid te vieren en lawaai te maken toen we ineens de camera van RTL voor onze neus kregen. We zijn in Nederland op tv geweest! Ok, ik ben niet heel lang in beeld, maar je ziet me wel!
Op deze site kan je het nog eens bekijken:
http://www.rtl.nl/components/actueel/rtlnieuws/miMedia/2010/week27/wo_0700_suriname.avi_plain.xml
De dag erop moesten wel helaas wel weer gewoon naar stage dus te lang feesten was er niet bij. Maar dat gaf niet, want ik zou die dag een operatie bij wonen. Een laparoscopische cholecystectomie oftewel een galblaas verwijdering doormiddel van een kijkoperatie. Groen pakje aan, muts op en o.k. in. Ik hoefde me niet helemaal steriel te poetsen dus dat scheelde weer. De patiënt werd onder narcose gebracht en geïntubeerd. Daarna kon het beginnen. De chirurg maakte een viertal incisies waardoor hij de laparoscoop naar binnen kon brengen en de galblaas kon gaan verwijderen. Na een ruim uur waren we klaar. Inmiddels was ik helemaal verkleumd omdat de airco wel heel laag stond, maar ik ben niet om gevallen en het was echt leuk om te zien. Nadat de patiënt weer een beetje bijgekomen was kon hij weer naar zijn afdeling toe om verder uit te rusten. Ik ging weer naar mijn eigen kant omdat op de Chirurgie lag en ik op Chirurgie/intern werk. Daar had ik gelijk een sterfgeval dat afgehandeld moest worden. Ik vind het bizar hoe dat gaat. De patiënt wordt in het laken gewikkeld waar hij/zij op ligt, maar er wordt nog wel eerst bij de familie gecheckt of het laken wel betaald is door hun, anders krijgen ze het niet mee. Dan wordt de overledene naar beneden gebracht in een dichte brancard om met alleen het laken om zich heen in de lijkauto gelegd te worden. Familie sterkte wensen en weer naar boven.
Aan het eind van mijn dag zat ik rustig op het bankje voor het ziekenhuis te wachten tot Anthe ook klaar was toen er een auto aan kwam rijden en om een zuster riep. Ik keek om me heen en dacht ze zal mij wel bedoelen dus ik liep er heen. Toen hoorde ik al wat geschreeuw en zag dat er nog een vrouw in de auto zat, helemaal onderuit gezakt. Ze moest bevallen… ehm… ok, ik euh, roep wel even iemand… Ik naar binnen om bij de receptie door te geven dat er een vrouw in een auto aan het bevallen was en dat er maar iemand bij moest komen en weer terug naar de auto. Ik probeerde de vrouw een beetje rustig toe te spreken maar net op dat moment kwam er blijkbaar weer een wee en gooide ze de deur open om er uit te rollen. Ik kon haar nog net opvangen en in de auto houden. Toen kwam er gelukkig al een verloskundige aan die haar zei dat ze toch echt rustig moest blijven (En nu blijf je rustig!) trok het broekje naar beneden zei dat er nog geen hoofdje was en hielp haar in een rolstoel. Op weg naar de lift kwam een volgende wee, waardoor de vrouw weer bijna op de grond lag. Als je dit zo ziet vraag je, je af of je wel zo’n leuk chocolade kindje wil ;) ehm… ja, toch wel :p
Nou, dit was het voorlopig… Morgen weer naar ’t Vat om Nederland naar de overwinning te helpen en hopen dat het lukt!
Nog twee weekjes stage en dan op naar Curaçao. We hebben nou ook eindelijk een appartement gevonden, dus hoef niet op het strand in mijn hangmat te slapen. Al had dat best gekund nou Joran toch achter slot en grendel zit… ;)
Tot gauw! Bigi brasa
Zoals iedereen bekend: Oranje staat in de finale! En dat wordt ook volop gevierd hier in Paramaribo!
Het feest barste los nadat het eindsignaal tegen Uruguay gegeven was. Iedereen, nou ja, bijna iedereen, was door het dolle heen bij ’t Vat. Iedereen maakte foto’s en filmpjes van iedereen. Met een groepje Surinaamse vrienden van Saskia stonden we het uitgebreid te vieren en lawaai te maken toen we ineens de camera van RTL voor onze neus kregen. We zijn in Nederland op tv geweest! Ok, ik ben niet heel lang in beeld, maar je ziet me wel!
Op deze site kan je het nog eens bekijken:
http://www.rtl.nl/components/actueel/rtlnieuws/miMedia/2010/week27/wo_0700_suriname.avi_plain.xml
De dag erop moesten wel helaas wel weer gewoon naar stage dus te lang feesten was er niet bij. Maar dat gaf niet, want ik zou die dag een operatie bij wonen. Een laparoscopische cholecystectomie oftewel een galblaas verwijdering doormiddel van een kijkoperatie. Groen pakje aan, muts op en o.k. in. Ik hoefde me niet helemaal steriel te poetsen dus dat scheelde weer. De patiënt werd onder narcose gebracht en geïntubeerd. Daarna kon het beginnen. De chirurg maakte een viertal incisies waardoor hij de laparoscoop naar binnen kon brengen en de galblaas kon gaan verwijderen. Na een ruim uur waren we klaar. Inmiddels was ik helemaal verkleumd omdat de airco wel heel laag stond, maar ik ben niet om gevallen en het was echt leuk om te zien. Nadat de patiënt weer een beetje bijgekomen was kon hij weer naar zijn afdeling toe om verder uit te rusten. Ik ging weer naar mijn eigen kant omdat op de Chirurgie lag en ik op Chirurgie/intern werk. Daar had ik gelijk een sterfgeval dat afgehandeld moest worden. Ik vind het bizar hoe dat gaat. De patiënt wordt in het laken gewikkeld waar hij/zij op ligt, maar er wordt nog wel eerst bij de familie gecheckt of het laken wel betaald is door hun, anders krijgen ze het niet mee. Dan wordt de overledene naar beneden gebracht in een dichte brancard om met alleen het laken om zich heen in de lijkauto gelegd te worden. Familie sterkte wensen en weer naar boven.
Aan het eind van mijn dag zat ik rustig op het bankje voor het ziekenhuis te wachten tot Anthe ook klaar was toen er een auto aan kwam rijden en om een zuster riep. Ik keek om me heen en dacht ze zal mij wel bedoelen dus ik liep er heen. Toen hoorde ik al wat geschreeuw en zag dat er nog een vrouw in de auto zat, helemaal onderuit gezakt. Ze moest bevallen… ehm… ok, ik euh, roep wel even iemand… Ik naar binnen om bij de receptie door te geven dat er een vrouw in een auto aan het bevallen was en dat er maar iemand bij moest komen en weer terug naar de auto. Ik probeerde de vrouw een beetje rustig toe te spreken maar net op dat moment kwam er blijkbaar weer een wee en gooide ze de deur open om er uit te rollen. Ik kon haar nog net opvangen en in de auto houden. Toen kwam er gelukkig al een verloskundige aan die haar zei dat ze toch echt rustig moest blijven (En nu blijf je rustig!) trok het broekje naar beneden zei dat er nog geen hoofdje was en hielp haar in een rolstoel. Op weg naar de lift kwam een volgende wee, waardoor de vrouw weer bijna op de grond lag. Als je dit zo ziet vraag je, je af of je wel zo’n leuk chocolade kindje wil ;) ehm… ja, toch wel :p
Nou, dit was het voorlopig… Morgen weer naar ’t Vat om Nederland naar de overwinning te helpen en hopen dat het lukt!
Nog twee weekjes stage en dan op naar Curaçao. We hebben nou ook eindelijk een appartement gevonden, dus hoef niet op het strand in mijn hangmat te slapen. Al had dat best gekund nou Joran toch achter slot en grendel zit… ;)
Tot gauw! Bigi brasa
-
10 Juli 2010 - 19:00
Seraya:
OLEOLEOLE!!!!
fijne wedstrijd!!!!
XXX!!! -
10 Juli 2010 - 20:04
Ma:
Hou je nog even kalm..
Nederland is helemaal verlamd door de hitte en de spanning, nog een nachtje slapen.
liefs... -
11 Juli 2010 - 16:47
Juuth:
Op RTL 4 was je dan! Met een lichtblauw shirtje volgens mij :) Ik was lekker aan het ontbijten en dacht volgens mij zie ik Justa :D Dus dat ook tegen Jel gezegd, maar nu weet ik het zeker :)!
Veel plezier je laatse weekjes!! -
12 Juli 2010 - 07:32
Berend De Groot:
Ik dacht al dat ik jou gezien had op het ochtend journaal, erg grappig! Maar veel succes nog even voor de laatste twee weken, weten jullie inmiddels ook al of je je stage behaald hebt? Lijkt me wel toch? Ik heb mijn U2 inmiddels behaald! We moeten in augustus of september maar weer eventjes afspreken met z'n allen, even weer bijpraten. Veel plezier nog even in Suriname en een fijne vakantie op de Antillen!!!!! En doe ook even de groeten van mij aan Anthe en Lianne. Liefs en gr Berend -
12 Juli 2010 - 08:57
Mirjam:
Hey Justa!
Ik besef me opeens dat dit volgens mij de eerste keer is dat ik op je verhalen reageer, terwijl ik ze toch stuk voor stuk heb gelezen... Echt grappig dat je op tv bent geweest haha ;) En die bevalling... toch wel ff spannend dan! Heel veel plezier daar nog in je laatste weken!!!
Liefs Mirjam -
15 Juli 2010 - 07:31
Zus:
Hai jussie!
Heb je nog niet kunnen bewonderen op tv (snap die stomme site niet helemaal, geen geduld), maar ongetwijfeld ben je geboren voor het grote scherm: next stop: Hollywood!!!
Helaas pindakaas voor nederland dan, kon wel janken, maar ach, aangezien ik ongeveer de enige nederlander in de kroeg was, dacht ik dat ik maar beter net kon doen alsof t niet zo erg was... en t spaanse doelpunt was een goeie en om eerlijk te zijn, t nederlandse team trapte meer tegen de spaanse spelers aan dan tegen de bal! Maar toch, heeeeeeel errug jammer..
Anywho, vandaag gaan we op ONS grote avontuur: op naar Marokko! We hebben alleen de eerste paar daagjes geboekt en willen in de bergen gaan trekken, we zien dus wel hoe t loopt, best spannend!!
Ben inmiddels ook bijna klaar met opleiding, nog 3 weken! (waarvan 2 vakantie..)Dan begint t echte werk.. mmh..
Hoop dat je nog even geniet van alles om je heen, ik heb iig genoten van je verhaaltjes, hoop je snel te zien om alles in levende lijve te horen!!
Dikke kus
Zus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
