Suspected lunatic
Blijf op de hoogte en volg Justa
15 Oktober 2012 | Gambia, Brikama
Lieve allemaal,
Inmiddels is er vier-en-een-halve maand verstreken sinds ik in Gambia ben aangekomen en is er dus nog twee-en-halve maand te gaan.
Mijn tijd in het Brikama Health Centre zit erop. Ik heb zes weken op de General Ward en OPD gewerkt en vier weken op de Labor Ward. In deze tijd heb ik een heleboel gezien, geleerd en meegemaakt en heb ik het leven letterlijk van begin tot het eind gezien.
In de vier weken dat ik op de Labor Ward heb gewerkt ben ik betrokken geweest bij de geboorte van 34 gezonde jongens en 28 gezonde meisjes en heb ik één keizersnede gezien. Ook heb ik geholpen bij de geboorte van een drieling! Allemaal meisjes! Helaas heb ik ook drie baby’s dood geboren zien worden. In de laatste week heb ik ook een aantal bevallingen ‘officieel’ in mijn eentje gedaan. Het is een hele bijzondere ervaring om betrokken te zijn bij een bevalling, om te helpen zo’n klein, donker (al zijn veel baby’s bij de geboorte vrij licht) wezentje op de wereld te zetten. Al hoop ik nog steeds heel erg dat het er in Nederland wel iets anders aan toe gaat.
Met nog twee dagen te gaan was Gambia in de maand september in totaal 543 gezonde jongens en meisjes rijker. Er waren helaas ook nog 15 baby’s doodgeboren. De reden voor de doodgeboren baby’s wordt niet verder onderzocht maar is soms wel duidelijk. Het kan o.a. komen door (ernstige) bloedarmoede van de moeder, malaria, hoge bloeddruk tijdens de zwangerschap/bevalling of een beschadiging van de placenta.
De laatste twee weken voor mijn vakantie heb ik gewerkt bij de psychiatrische kliniek Tanka Tanka. Wat zal ik hier over zeggen?
De meeste patiënten zijn opgenomen met een ‘drug induced psychosis’ gecombineerd met schizofrenie. Het gebruik van cannabis is hier de oorzaak van. Veel van de patiënten worden door de politie binnengebracht, samen met familie. Sommigen zijn agressief en in de boeien geslagen en paranoïde naar het personeel of de familie.
Bijna alle patiënten krijgen bij opname dezelfde verdovende middelen ingespoten zodat ze zo rustig mogelijk worden. Als de medicatie te hard inslaat en de patiënt bijna buiten westen is, wordt hij/zij naar buiten gesleept en met een beetje mazzel naar een bed. Gedurende de dag kunnen de patiënten hun eigen gang gaan. ’s Morgens krijgen ze ontbijt waarna ze medicatie krijgen wat hun weer zodanig sedeert dat ze geen energie hebben om ook maar iets te doen. Er is een ruimte voor bezigheidstherapie, maar hier wordt bijna geen nuttig gebruik van gemaakt omdat niemand daar de puf voor heeft.
Verder is het lastig om goed te omschrijven hoe het er daar precies aan toe gaat. Het staat in elk geval heel ver af van de Nederlandse normen en waarden. Er zijn maar vier gekwalificeerde verpleegkundigen en maar één met een psychiatrische achtergrond. En er zijn ongeveer 55 patiënten… Naast de verpleegkundigen zijn nog wel een aantal assistenten die er, theoretisch gezien, voor zorgen dat de patiënten zich douchen/wassen en hun eten krijgen. Ook waren er een stuk of 25 student verpleegkundigen voor hun stage, maar die deden niet veel meer dan met elkaar kletsen en kaartspelletjes spelen.
Er is hier nog een groot taboe over hoe mensen hier tegen een psychiatrische patiënt aankijken. Veel mensen geloven nog dat het komt door boze geesten, duivels, heksen en weet ik wat nog meer. En ze geloven ook dat als er iemand kwaad met je wilt, ze naar een marabout (soort medicijnman) kunnen gaan, om de geesten tegen je op te zetten.
De termen die hier worden gebruikt voor mensen met een psychische ziekte, zijn termen die je in Nederland officieel niet meer zal horen. Als de politie iemand oppakt waarvan ze vermoeden dat die een psychische ziekte heeft, wordt er een reeds voorgedrukte brief ingevuld met de verklaring dat de persoon in kwestie een ‘suspected lunatic’ is.
Kortom, één grote chaos, waar een heleboel te veranderen zou zijn geweest als ik daar langer dan twee weken was gebleven.
Maar dat is niet het geval. Ik ben nou namelijk heerlijk aan het genieten van mijn, naar mijn idee welverdiende, twee weken vakantie!
Daarna zal ik voor zeven tot acht weken verder land inwaarts gaan om daar in een Health Centre te gaan werken. Waarna er nog ongeveer anderhalve week over is om de Kerst dagen op het strand te vieren en afscheid te nemen van iedereen hier.
Voor nu zeg ik tot ziens. Komende tijd meer bereikbaar per mail/fb en whatsapp en dan over twee weken weer terug naar de rimboe.
Liefs
Justa
P.s. Hier zijn nog wat foto’s van mij met mijn naamgenote en van mijn officiële eerste bevalling alleen en van een picknick op het strand met wat collega’s:
https://picasaweb.google.com/108893391345692379527/LaborWard#
https://picasaweb.google.com/108893391345692379527/Picknick#
Inmiddels is er vier-en-een-halve maand verstreken sinds ik in Gambia ben aangekomen en is er dus nog twee-en-halve maand te gaan.
Mijn tijd in het Brikama Health Centre zit erop. Ik heb zes weken op de General Ward en OPD gewerkt en vier weken op de Labor Ward. In deze tijd heb ik een heleboel gezien, geleerd en meegemaakt en heb ik het leven letterlijk van begin tot het eind gezien.
In de vier weken dat ik op de Labor Ward heb gewerkt ben ik betrokken geweest bij de geboorte van 34 gezonde jongens en 28 gezonde meisjes en heb ik één keizersnede gezien. Ook heb ik geholpen bij de geboorte van een drieling! Allemaal meisjes! Helaas heb ik ook drie baby’s dood geboren zien worden. In de laatste week heb ik ook een aantal bevallingen ‘officieel’ in mijn eentje gedaan. Het is een hele bijzondere ervaring om betrokken te zijn bij een bevalling, om te helpen zo’n klein, donker (al zijn veel baby’s bij de geboorte vrij licht) wezentje op de wereld te zetten. Al hoop ik nog steeds heel erg dat het er in Nederland wel iets anders aan toe gaat.
Met nog twee dagen te gaan was Gambia in de maand september in totaal 543 gezonde jongens en meisjes rijker. Er waren helaas ook nog 15 baby’s doodgeboren. De reden voor de doodgeboren baby’s wordt niet verder onderzocht maar is soms wel duidelijk. Het kan o.a. komen door (ernstige) bloedarmoede van de moeder, malaria, hoge bloeddruk tijdens de zwangerschap/bevalling of een beschadiging van de placenta.
De laatste twee weken voor mijn vakantie heb ik gewerkt bij de psychiatrische kliniek Tanka Tanka. Wat zal ik hier over zeggen?
De meeste patiënten zijn opgenomen met een ‘drug induced psychosis’ gecombineerd met schizofrenie. Het gebruik van cannabis is hier de oorzaak van. Veel van de patiënten worden door de politie binnengebracht, samen met familie. Sommigen zijn agressief en in de boeien geslagen en paranoïde naar het personeel of de familie.
Bijna alle patiënten krijgen bij opname dezelfde verdovende middelen ingespoten zodat ze zo rustig mogelijk worden. Als de medicatie te hard inslaat en de patiënt bijna buiten westen is, wordt hij/zij naar buiten gesleept en met een beetje mazzel naar een bed. Gedurende de dag kunnen de patiënten hun eigen gang gaan. ’s Morgens krijgen ze ontbijt waarna ze medicatie krijgen wat hun weer zodanig sedeert dat ze geen energie hebben om ook maar iets te doen. Er is een ruimte voor bezigheidstherapie, maar hier wordt bijna geen nuttig gebruik van gemaakt omdat niemand daar de puf voor heeft.
Verder is het lastig om goed te omschrijven hoe het er daar precies aan toe gaat. Het staat in elk geval heel ver af van de Nederlandse normen en waarden. Er zijn maar vier gekwalificeerde verpleegkundigen en maar één met een psychiatrische achtergrond. En er zijn ongeveer 55 patiënten… Naast de verpleegkundigen zijn nog wel een aantal assistenten die er, theoretisch gezien, voor zorgen dat de patiënten zich douchen/wassen en hun eten krijgen. Ook waren er een stuk of 25 student verpleegkundigen voor hun stage, maar die deden niet veel meer dan met elkaar kletsen en kaartspelletjes spelen.
Er is hier nog een groot taboe over hoe mensen hier tegen een psychiatrische patiënt aankijken. Veel mensen geloven nog dat het komt door boze geesten, duivels, heksen en weet ik wat nog meer. En ze geloven ook dat als er iemand kwaad met je wilt, ze naar een marabout (soort medicijnman) kunnen gaan, om de geesten tegen je op te zetten.
De termen die hier worden gebruikt voor mensen met een psychische ziekte, zijn termen die je in Nederland officieel niet meer zal horen. Als de politie iemand oppakt waarvan ze vermoeden dat die een psychische ziekte heeft, wordt er een reeds voorgedrukte brief ingevuld met de verklaring dat de persoon in kwestie een ‘suspected lunatic’ is.
Kortom, één grote chaos, waar een heleboel te veranderen zou zijn geweest als ik daar langer dan twee weken was gebleven.
Maar dat is niet het geval. Ik ben nou namelijk heerlijk aan het genieten van mijn, naar mijn idee welverdiende, twee weken vakantie!
Daarna zal ik voor zeven tot acht weken verder land inwaarts gaan om daar in een Health Centre te gaan werken. Waarna er nog ongeveer anderhalve week over is om de Kerst dagen op het strand te vieren en afscheid te nemen van iedereen hier.
Voor nu zeg ik tot ziens. Komende tijd meer bereikbaar per mail/fb en whatsapp en dan over twee weken weer terug naar de rimboe.
Liefs
Justa
P.s. Hier zijn nog wat foto’s van mij met mijn naamgenote en van mijn officiële eerste bevalling alleen en van een picknick op het strand met wat collega’s:
https://picasaweb.google.com/108893391345692379527/LaborWard#
https://picasaweb.google.com/108893391345692379527/Picknick#
-
15 Oktober 2012 - 22:41
Nienke:
Hey! Long time no message. Blij weer wat te lezen. Bijzonder lijkt me dat, alleen een baby op de wereld helpen zetten. Verdrietig dat het er daar zo aan toe gaat, misschien tijd voor een uitwisseling naar nl?
Genuet van je vakantie, see you in 2013 :) -
16 Oktober 2012 - 13:55
Jo:
Hoi Justa,
Heel veel plezier met z'n vieren!!!!!!!!!!!
Liefs, Jo.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
